Een wijze les in de speeltuin

Picknickkleedje 
Een tijdje geleden beleefde ik een heerlijke middag in de speeltuin met mijn jongste van bijna 4. Zijn zuslief was naar school en ik bedacht me die dag dat ik eens lekker de boel de boel zou laten en heerlijk ging genieten van mijn kleine spruit! En dus vulde ik mijn tas met lekkers en een picknickkleed en toog met een opgetogen kind richting de speeltuin. Het was nog geen vakantie, dus het was er heerlijk rustig. Kleine spruit genoot met volle teugen en holde van de glijbaan naar de zandbak en schommelde dat het een lieve lust was. Je kent het wel…Het picknickkleed werd uitgeklapt en na een lekkere krentenbol en wat te drinken durfde de spruit wel alleen van de glijbaan af te gaan. Ik bleef lekker zitten op het picknickkleed en genoot van het zonnetje terwijl ik vanaf een afstandje zoonlief nauwlettend in de gaten hield.

Hartendiefje 
Het glijden ging super en inmiddels werd het iets drukker in de speeltuin. Zo ook bij de glijbaan. Terwijl mijn hartendiefje nietsvermoedend van de glijbaan kwam glijden, stonden er beneden 2 grote knaapjes hem op te wachten. En toen hij helemaal beneden was, sloeg 1 van de knaapjes mijn hartendiefje hard met een speelgoed auto op zijn hoofd. Bafff!  Hartendiefje zette het van schrik natuurlijk meteen op een krijsen. De hele speeltuin kon er van meegenieten. Als een tijger sprong ik op van mijn picknickkleed en stevende op de 3 jongens af.Wat doe jij nou!!! Dat is niet lief! Zei ik tegen “de dader”. En het liefst had ik hem daar ter plekke even over de poort van de speeltuin gegooid, maar dat mag natuurlijk niet. Hartendiefje huilde inmiddels niet meer, maar krijste en snikte dat het een lieve lust was. 

Eikeltje 
Gelukkig zag ik vanuit mijn ooghoek een vrouw aan komen lopen. Mooi, dan konden we dit even oplossen. De vrouw bleek de oma te zijn van het jongetje. Geen idee meer hoe hij heet. Laten we hem voor het gemak maar E noemen. De E van Erik of van Eikeltje…Oma legde mij uit dat E nogal gehecht was aan het speelgoed autootje en dat hij fel kon reageren als iemand aan zijn autootje kwam.Ik legde haar uit dat mijn schat niks anders had gedaan dan glijden en dat Eikeltje, uh ik bedoel E, meteen met zijn auto op het hoofd van mijn lieverd sloeg.Dat vond oma gelukkig ook een kwalijke zaak. En dus moest Eikeltje sorry zeggen van oma.Maar daar had Eikeltje natuurlijk helemaal geen zin in!Inmiddels was mijn lieverd stil. Wij verplaatsten ons terug naar ons picknickkleed. We waren wel klaar met dit voorval en wilden verder met spelen.Daar kwam oma aan met Eikeltje. Oma was helemaal nog niet klaar met het voorval en beviel Eikeltje om sorry te zeggen tegen mijn zoon. Nu zette Eikeltje het op een krijsen en hij bleek het nog veel beter te kunnen, dan mijn hartendiefje!Alle blikken in de speeltuin richtten zich inmiddels richting mij en zoonlief op dat picknickkleed. Met voor ons een oma met aan haar hand dat krijsend Eikeltje. Je zegt NU sory zei de oma en eerder ga ik hier niet weg!Ik had al meteen door dat deze oma voet bij stuk zou houden, maar Eikeltje was nog niet helemaal overtuigd. Die riep hard NEE en bleef lekker door schreeuwen. Hij werd rood van woede, daarna paars en spartelde met zijn hele lijf over de grond. Zijn gezichtje was nat van de tranen en snot. Het was een echte woede-aanval. Inmiddels geneerde ik me dood en mompelde tegen oma dat het zo wel goed was…. Het zijn nog kinderen probeerde ik….En ik durfde me inmiddels ook niet meer te verroeren op mijn eigen picknickkleedje…

Niks er van! 
Maar oma zei; ” niks er van het is helemaal niet goed”.  Hij zegt sorry en anders blijf ik hier staan!!!Ja als je èèn keer toegeeft dan ben je verloren, dan hebben ze je door en lopen zo over je heen!Oh boy…dit kon wel eens heel lang gaan duren. Inmiddels kreeg ik ook medelijden met Eikeltje. En met mezelf, want ook ik durfde het picknickkleedje niet te verlaten. Dat mocht vast ook niet van oma.En dus bleef ik maar zitten met zoonlief op schoot. Heel hard hopen dat Eikeltje tot inzicht zou komen. Minuten kropen er voorbij. Met oma dus voor mijn kleedje. Ik lieg niet als er zeker 10 minuten voorbij gingen ( en geloof me dat is heeeeeeeel lang als de hele speeltuin naar je kijkt ). Maar toen gaf Eikeltje het op en zei warempel SORRY!Jemig de pemig. Ze had het voor elkaar! Het duurde lang, ze gaf niet op en hij deed uiteindelijk wat ze gevraagd had.

Speeltuin oma 
Lieve speeltuin oma. Wat een wijze les heeft u mij voorgeschoteld. Niet toegeven, want dan ben je verloren en lopen ze zo over je heen! U krijgt van mij een dikke pluim voor uw engelen geduld en vastberadenheid. Ik doe het u niet na. Ik had het waarschijnlijk na 1,5 minuut al opgegeven. En zou door de blikken om mij heen met mijn kind afgedropen zijn. En dat weten ze natuurlijk en dus sollen ze met mij. Dat zal u niet gebeuren. Chapeau! Een dikke 10 krijgt u voor opvoedles.
Lieve groet aan Eikeltje. Hij had vast zijn dag niet.

Liefs,
Rachèl
Oprichter en eigenaar van dit toffe platform! 

​