Keuze moe…

Keuze-moe is de fase waarin ik momenteel verkeer. Deze vermoeiende fase (het woord zelf zegt het al) werd voorafgegaan door de keuze-stress-fase.
En ik weet niet welke fase nou erger is…. Wel weet ik dat ik er super moe van word.

Hoe dan?
Hoe kom je in deze fase terecht, hoor ik je denken. Hoe komt het dat deze `Prachtige mama`niet alleen maar moe is, maar ook nog keuze-moe. Dat is dus dubbel-moe. En elke vermoeide, prachtige mama weet dat 1 keer moe al meer dan genoeg moe is. Deze tropenjaren waarin wij nu verkeren met onze jonge, drukke, doch Prachtige Kinderen zorgen al voor een altijd aanwezige moeheid. Daar kun je geen keuze-moeheid bij gebruiken. Maar ik zit er dus toch maar mooi mee opgezadeld.

New Home 
De oorzaak van deze gemoedstoestand is eigenlijk maar een stapel stenen. Manlief en ik hadden het ambitieuze plan om ons droomhuis te laten bouwen. Een droom die uitkomt en wat natuurlijk echt helemaal fantastisch is. Een heel project dat zeker 1 jaar van ons leven volledig in beslag neemt. Dat geeft niets. Is super leuk, maar er moeten wel HEUL VEUL keuzes gemaakt worden. Te veel!

Knopen doorhakken
Iedereen die dit project ook al eens aangegaan is, zal weten dat het aantal keuzes die je moet maken abnormaal veel is. De plek waar het huis moest komen, die stond vast en daarnaast moest ALLES nog gekozen worden. Van de buitenstenen, tot de plinten, van een keuken tot de badkamer, van een toilet, naar hanglampen, hoeveel spotjes, waar wil je de spotjes en waar wil je nou die 386  f*cking stopcontacten…?!
We hebben op 1 avond 3,5 uur gezeten om te bepalen waar de stopcontacten in elk vertrek moesten komen. Gelukkig zijn we goed in knopen doorhakken en na 3 uur en een kwartier kon ik echt geen stopcontact meer zien. Het kon me ook helemaal niets meer schelen. Al komen ze nu in het plafond. Ik kon er gewoon geen minuut langer meer over nadenken.

Proces
Het bouwen van een huis is een waanzinnig proces. En het is echt fantastisch om zo op de voet te volgen hoe al je eigen ideeën vorm krijgen. Dat de keuzes die je gemaakt hebt goed bleken te zijn. Of niet…. (leerproces). En dat de plek van de stopcontacten helemaal top is. Of niet… Nog een paar maanden wachten en dan weten we of we inderdaad goed gekozen hebben. Of ik vanuit mijn Rachel hoekje mijn lege mobiele telefoon kan opladen, zonder dat ik daarvoor weer moet opstaan…Keuzes, keuzes. Ook weten we over een paar maanden of ik die roze stoel er doorheen gedrukt krijg bij manlief, of dat er toch een grijs exemplaar staat te pronken.

Nog even
De komende tijd gaat het kiezen dus nog even door.
Welke kleuren,
materialen,
de kinderkamers,
welke traptreden, welke kleur, welk hout, wel of niet gelakt, wel of niet anti/slip op de treden,
wat voor klinken,
welke deurbel etc. etc.
En hopelijk kunnen we eind januari terugblikken op de keuze-stress en tevreden concluderen dat we goed gekozen hebben. En uren op de bank liggen zonder verder ook maar iets te doen.

Voor vanavond kies ik nog maar 1 ding… witte of rode wijn!
Cheers meiden op een keuze-vrije avond.

Liefs,
Rachèl

p.s. zelfs met 2 filters over mijn foto zijn de wallen niet weg te werken…als iemand daar nog een gouden tip voor heeft!