Minder, maar beter

Er zijn mensen die als ware ‘essentialisten’ leven. Ze kiezen bewust voor wat ze wel én niet doen, vinden slechts een paar dingen écht belangrijk, zeggen ‘nee’ tegen alles behalve wat essentieel is, ze krijgen de juiste dingen voor elkaar én ze hebben plezier in de reis! Ze doen veel minder, maar beter….

Non-dinges
Nou, dat alles is dus niet op mij van toepassing  . Tijdens het lezen van ‘Essentialisme, niet meer alles moeten’ werd ik wel even met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik ben een non-essentialist pur sang. Waar je dat aan herkent?

• Ik moet van alles;
• Het is allemaal belangrijk;
• Ik reageer op wat urgent is;
• Zeg ‘ja’ tegen mensen zonder er echt bij na te denken;
• Ik probeer op het laatste moment iets voor elkaar te krijgen;
• Neem te veel hooi op mijn vork.

Ja – nee
Tijd om het anders te doen. Althans, dat is mijn voornemen. Anders had ik het boek niet gekocht en gelezen. In veel van de dingen die de auteur (een man) schrijft, kan ik me vinden. Prioriteiten stellen, vaker ‘nee’ zeggen en bepalen wat écht belangrijk is (en wat dus niet). Met uitspraken als “Als het geen duidelijk ‘ja’ is, is het een duidelijk ‘nee’”, weet je bij mij wel iets te raken.

Op weg
Goed; die weg naar essentialisme… Het gaat dus om keuzes maken, elimineren van alles wat niet belangrijk is, selecteren, ‘nee’ zeggen, routines aanbrengen en verduidelijken waar je voor staat. Eigenlijk begin je met dat laatste: zorg dat je duidelijk voor ogen hebt wat jij wilt, waar jij voor staat en zorg dat dit doel zo helder is dat alle keuzes die je daarna gaat maken, kloppen bij dat doel.

Routine
Tot zover kon ik me aardig vinden in hetgeen de beste man op papier had gezet. Niet dat ik het 1, 2, 3 kon uitvoeren/toepassen, maar ik begreep de essentie wel. Het hoofdstuk over routine daarentegen, daar begon het wat te jeuken. Om in een ‘flow’ (ieuwww) te komen, creëer je een routine. “Een routine die vastlegt wat essentieel is, waardoor uitvoering bijna makkelijk wordt.” Begrijp me niet verkeerd, maar HOE DAN? Als werkende moeder met drie kinderen routines creëren?! Natuurlijk geloof ik dat routines ervoor zorgen dat veel taken/werkzaamheden eenvoudiger worden naarmate je de handeling vaker doet. En ja, het is een stuk makkelijker om elke dag op hetzelfde moment hetzelfde te doen. Dat scheelt echt enorm veel hersencapaciteit. En dat wat dan over is aan capaciteit kun je weer voor écht belangrijke zaken gebruiken. Zo droeg Steve Jobs vrijwel altijd dezelfde outfit. Hoefde hij daar niet over na te denken en kon hij zijn intellectuele vermogen aan andere zaken besteden.

Hoe dan?!
Met de geboorte van kinderen, is er van routine weinig sprake. Oké, die luiers verwisselen en fles geven gaan aardig op routine; dat wel. Tegenwoordig met school (basis en voortgezet met wisselende lesroosters), sporten, werken, vergaderingen, orthodontist bezoeken, bijeenkomsten, oh en nog een sociaal leven; weinig routine in te ontdekken. De enige routine is dat ik ’s ochtends om (ongeveer) hetzelfde tijdstip opsta, ga plassen, douchen, opmaken, haren föhn…Nou en eigenlijk alles daarna kan weer iedere ochtend anders zijn. Soms is kind 2 eerder uit bed en vraagt aandacht, dan zit de sok bij kind 3 niet goed of kind 1 vraagt of ik even wil helpen de tas in te pakken. Routine my ass!

Boring
Oh, om te voorkomen dat routines saai worden, is het advies om routines te combineren! Dus verschillende routines per dag. Ja, dat lijkt me leuk. Iedere woensdag gehaktdag. Sjezus, zelfs dat houd ik geen maand vol. Boring…. En bovendien ben ik zo inconsequent (een echt non-essentialist) als de pest. Vond ik dit boek dan waardeloos? Nee, het is een super boek dat mij met de neus op de feiten drukt. Ik heb niet helder genoeg wat ik belangrijk vind, ik maak geen duidelijke keuzes, zeg te snel ja en heb al helemaal weinig routines. Genoeg punten die ik anders kan doen. Het inzicht is er én dat is een begin. Kleine stappen, groter resultaat; ook dat is een essentialistische aanpak.

Onthouden
Een van de mooiste quotes uit het boek is er een van Socrates. Het is er een die ik opsla en iedere dag voor mezelf ga herhalen (jippie, een routine!). Een uitspraak die me hopelijk helpt om keuzes te maken, prioriteiten te stellen en iets meer als een essentialist te laten leven;

Pas op voor de leegte van een druk bestaan.

Groeten,
Gaby

Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige. Geboren en getogen in Oldenzaal (Overijssel), gestudeerd in Groningen en nu woonachtig in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs.
Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier