Ik weet het nog precies. Het voelt als de dag van gisteren dat mijn grote droom (uh, die van mijn dochter ) in duigen viel.
We hadden net samen met alle opa’s en oma’s een heerlijk Sinterklaas feest gevierd. Mijn dochter kwam uit school en zei; mam ik heb gehoord dat Sinterklaas helemaal niet bestaat! Klopt dat???
PATS> BOEM> KNAL
Een droom aan duigen. Totaal onverwacht.
Woest was ik op het kind dat thuis beloofd had om anderen niets te zeggen en ondertussen toch mijn hartelapje het slechte nieuws verkondigde. Mijn duifje die in al haar onschuld nog vol overgave elke avond Sinterklaas liedjes zat te zingen voor de openhaard. Die in een pietenpakje en een zwart geschminkt gezichtje naar de intocht ging kijken. Die hele verlanglijstjes had gemaakt en vele, vele tekeningen voor in het Pietenhuis. Maar die vooral geen enkele kritische vraag had gesteld. En dus nog een echte 100% believer was!
Nu is ze 8 jaar en zit ze in groep 5. Graag had ik dit jaar willen aftasten hoe ze erin zou staan. Zouden er kritische vragen komen? Zou ze gaan twijfelen aan dit onwijs leuke kinderfeest? Zou ik haar nog lekker 1 jaartje laten geloven of niet? Moest ik haar inlichten. Of een speciaal boek laten lezen…
Ze worden al zoooooo snel groot. Mag ze alsjeblieft nog even kind zijn. Helaas liep het anders.
Nu wil ik het onderwerp dus binnenkort eens aansnijden. Wat weet ze nog en hoe gaat ze dit grote geheim meedragen? Kan ze haar mond houden tegenover haar 6-jarige broertje?
De droom mag dan uiteen gespat zijn, maar dit megafeest laten we ons natuurlijk niet afpakken. Het zal dit jaar in ieder geval wel heel anders zijn dan de afgelopen jaren. En wellicht baal ik daar meer van dan mijn dochter!
Vertel eens Prachtige Mama’s hoe hebben jullie dit aangepakt? Ervaringen en tips zijn hier reuze welkom.
Liefs,
Rachèl
Dit bericht heeft 0 reacties