Dumpert staat er vol mee; filmpjes van mensen die teveel bezig zijn met hun telefoon en onderuit gaan, tegen een paal aanlopen, het water in donderen, etc. Lachen, gieren en brullen natuurlijk dat soort filmpjes. En ondertussen maar denken; dat overkomt mij niet! Nee, want jij kijkt nooit al wandelend op je schermpje, toch?
Onze kinderen groeien op met de ervaring dat veel mensen op schermpjes kijken en dat er overal online foto’s van henzelf (en vele anderen) te vinden zijn. Overal waar ze komen zien ze mensen met schermpjes. Het lijkt onlosmakelijk verbonden te zijn met het ‘mens-zijn’. Smartphones, tablets, laptops, digiborden; onze kinderen weten niet anders. Ze proberen nog net niet op ieder scherm te swipen. En, wifi = leven. Nu zijn er natuurlijk genoeg discussies, blogs, artikelen en fora waar deskundigen en ouders met elkaar praten/hun mening geven over het online gedrag van kinderen. Veel mensen geven aan: dat getuur op schermpjes is slecht. Slecht voor de ogen, houding, lichaamsgewicht, fantasie, ontwikkeling en vast nog veel meer.
Aan de andere kant zijn er mensen die zeggen dat kinderen ook vaardigheden leren dankzij de technologie. Als ik dan een volwassene zie die gaat klussen en op YouTube opzoekt hoe hij die klus moet uitvoeren….. dan snap ik wel waar menig kind de wijsheid vandaan haalt dat ‘Google dat wel weet’. Maar ja, wat als er geen wifi of 4G verbinding is. Wat als dat wereldwijde netwerk onbereikbaar is? Er zijn (zelfs in 2018) nog plekken op deze aardbol waar Google/Siri je niet kan helpen. Computers says NO, zeg maar…
Dus ‘hup’ naar buiten met dat grut. In beweging komen, ontdekken, klimmen, klauteren, vuurtjes fikken, knopen leggen, hutten bouwen. De natuurspeeltuinen zijn in langzame opkomst. Zijn ze hét antwoord op het (vele) online gedrag? Ik weet het niet. Ik ben bang dat kinderen het liefst mét hun smartphone die speeltuin in gaan. Met Google die hen helpt hoe ze het beste die hut kunnen bouwen en foto’s of filmpjes maken die ze delen op Snapchat/Instagram. Want hey; je wilt dit toch wel delen met de hele wereld?!?!
Volgens mij zit daar nu net het heikele punt; die wijde wereld. Die wereld die zo groot en onbereikbaar leek en die door de komst van internet zoveel bereikbaarder en kleiner is geworden. Met slechts een paar handelingen/zoekopdrachten weten we hoe het aan de andere kant van de wereld is. Voordat we op vakantie gaan, hebben we al honderden foto’s gezien van de plek. Hoezo is het dan nieuw? Hoezo gaan we dan ontdekken?
De toegankelijkheid van informatie, de hoeveelheid informatie die mensen delen; het slokt ons én onze kinderen op. We willen meer weten, op de hoogte blijven, liken, delen, hartjes sturen. Joehoeee wereld; this is me!! En terwijl ‘de hele wereld’ weet wat je gaat eten, dat je een dagje uit bent, je kind jarig is of je kat dood is, weet jij niet hoe het met je oma of die oudere buurman gaat. Want zij zitten niet op Facebook, Twitter, Snapchat of Instagram.
De online wereld is niet meer weg te denken. Net zoals er auto’s en machines zijn gekomen, is ook het internet met al z’n verschijningsvormen niet meer weg te denken uit onze levens. En net zoals de auto ons leven makkelijker heeft gemaakt en heeft verrijkt, doet ook internet dat. Het is ‘alleen’ een kwestie van balans zoeken. Minder vaak in die auto stappen. De fiets is vaak ook een optie. Pak een boek, ga in gesprek en laat Google even voor wat het is. Het is geen keuze in on- óf offline; het is zorgen voor evenwicht.
En misschien dat een oldskool kookwekker dan tóch weer uitkomst biedt….. 
Groeten,
Gaby
Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige. Geboren en getogen in Oldenzaal (Overijssel), gestudeerd in Groningen en nu woonachtig in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs.
Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier
Misschien vind je dit ook interessant
Keerpunt in je leven: Hoe ik mijn droombaan vond en hoe jij dat ook kunt
Als ik terugkijk op mijn leven tot nu toe, dan…
Van Nederland naar Kopenhagen: ben je al een beetje ingeburgerd?
In mijn vorige blog vertelde ik over ons vertrek en…
Dit bericht heeft 0 reacties