Zo verschillend
Is het jou al eens opgevallen hoe verschillend de kinderen van je vrienden zijn. Is de eerst geborene nog een lieve, goedluisterende, uitslapende baby. Bij nummer 2 is dat vaak het tegenovergestelde. Of ze krijgen eerst een draak van een kindje ( kun je natuurlijk niks van zeggen, alleen maar denken) . En dan is de 2e vaak lief en rustig, net een engeltje. Ik ken in ieder geval weinig mensen die 2 of meer kinderen krijgen die enorm op elkaar lijken. En dan heb ik het over het karakter.
Dat hebben ze toch echt van jou
In ons huis gaat die vlieger namelijk ook op. Mijn man en ik maken vaak grapjes over de kinderen. Als dochterlief iets stouts doet dan zeg ik… jouw dochter. En mijn man zegt als ons zoontje iets doet…precies jij, echt precies jij! En het is waar. Ze zijn beiden totaal verschillend en hebben het tegenovergestelde karakter.
Mijn dochter is vrijer, niet op haar mondje gevallen, gaat recht op haar doel af en vindt nieuwe dingen leuk! Doet eerst voordat ze nadenkt. Is impulsief. Karaktertrekken die voornamelijk bij mijn man vandaan komen. Zij heeft zoveel meer lef dan ik had als kind. En wat ben ik daar blij om! Wanneer ze echter met een ´ruzie` briesend en stampvoetend voor me staat, dan denk ik, aha zou dit nou van mij afkomstig zijn…
Mijn zoon kijkt meer de kat uit de boom. Is voorzichtiger. Moet wennen aan nieuwe situaties. Is een denker. Kan nu al piekeren over dingen. Stelt over 1 onderwerp 583 vragen. Houdt ervan om het thuis gezellig te maken en ja dat zijn natuurlijk mijn genen. Ook is hij veel en veel gevoeliger dan mijn dochter. Een leerpunt voor ons als ouders, want dit vergt een heel andere opvoedmethode dan bij de oudste.
Spiegel
En natuurlijk herkennen wij onze karakters precies in onze kinderen. Hoe confronterend is dat. Beide kinderen zijn druk , van wie ze dat nou hebben…. Ze hebben ook vaak een kort lontje en komen snel tot ontploffing. En geduld…dat is gewoon in beide NIET aanwezig. Tja wij zijn ook zo ongeduldig als maar zijn kan, dus op dit vlak zijn de koters dubbel erfelijk belast. Ze kunnen er dus niks aan doen. En wij zoeken een manier om soms toch wat meer geduld op te brengen. Wie weet leren ze er nog wat van, of wij…
Toen ik eens lekker klaagde over mijn explosieve kinderen tegen een vriendin zei ze, Ja schat jullie 2 zijn nou ook niet bepaald van die rustige muurbloempjes, dus wat wil je…. Hallo spiegel!
Bijzonder
Ik blijf dat heel bijzonder vinden hoe je bepaalde karaktertrekjes terug kunt vinden in de kinderen. Dat heeft natuurlijk te maken met erfelijkheid. Het zal grotendeels genetisch bepaald zijn.
Toen mijn dochter amper 2 jaar oud was legde zij haar kleurstiften altijd loodrecht op een rijtje. Allemaal met de puntjes naar boven. Scary, want mijn man houdt er ook van als alles recht ligt. En mijn vader zet ook de hele dag de eetkamerstoelen op een rechte lijn…. Maar dat is toch geen aangeleerd gedrag. Dat zit er dus gewoon al in.
Dan mijn zoontje die snuffelt altijd aan alles. Even checken of het wel lekker ruikt…en ja die gekke eigenschap komt bij mij vandaan. Hij ruikt altijd even aan de handdoek voordat hij zich afdroogt. Ik ook! En als hij op schoot kruipt ruikt hij ook altijd even aan mijn gezicht. Verder zijn we heel normaal hoor…
Het is toch grappig als je dit terug ziet bij je kind.
Zo zie ik ook in beide kinderen het perfectionisme van mijn man terug. Ook de volhardendheid en ergens de volle 100% voor kunnen gaan.
Van mij hebben ze het zorgzame. Inleven in een ander. Oog voor detail. En stronteigenwijs.
Vertel eens…
Hoe zit dat bij jullie thuis. Wie lijkt er op wie. En welke gekke trekjes hebben ze van jou of je partner overgenomen. Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen.
Liefs,
Rachel
Dit bericht heeft 0 reacties