Ik ben echt gek op clubjes!
Mijn oma van 86 is ook echt een “clubjes” mens. Wie weet heb ik het dus van haar overgenomen. En is het een genetisch bepaald iets. Mijn oma zit bij een kaartclub, een lunchclub (waar ze elke zaterdag mee bij elkaar komt) en een eetclub. Deze bestaat uit een aantal ex-collega’s waar ze jarenlang mee gewerkt heeft. Na hun pensioen komen deze dames geregeld nog bij elkaar om ergens een hapje te eten. Fantastisch!
Het clubje is al jarenlang in stand en komt zeker eens in de 6 weken bij elkaar.
Ik hoop dat ik zo oud mag worden. Niks eenzaam achter de geraniums. Je moet clubjes om je heen verzamelen.
En dus ben ik hard op weg. Hoe meer clubjes, hoe fijner ik het vind.
2 jaar geleden maakte ik een carrière switch. Ik leverde mijn witte, ziekenhuis uniform in alsmede mijn baan als doktersassistente om op het kantoor van mijn man mee te helpen met de boekhouding en de facturatie. Hoewel ik nog geen dag spijt heb van mijn keuze (dit combineert zo lekker met Prachtige Mama’s) leverde ik wel een flink clubje in. Mijn collega’s clubje. Een flinke groep die ineens verdwijnt uit je leven.
En dus voel ik de noodzaak om dit “tekort” aan te vullen. En dat lukt gelukkig aardig.
Zo heb ik een Limburgse vriendinnen club. Van vroeger. Toen ik nog in het mooiste stukje van Nederland woonde. We zien elkaar veel en veel te weinig, maar ik heb ze!
Daarnaast heb ik een “Hollands” vriendinnen clubje. Reuze gezellig voor feestjes, borrels, 80-party’s en de nodige wijn avonden. In deze club zit nog een mini-clubje. Mijn Ibiza club. Want na jaren plannen, dromen en speculeren gaat het er in 2019 toch echt van komen. Ibiza here we come!
Ook heb ik nog een sportclubje. Dit is eigenlijk “maar” een duo. Wij 2 praten echter zoveel, dat het voelt als een heuse club. Tijdens het spinning uurtje is praten onmogelijk, want we worden zo enorm afgemat dat na 5 minuten onze tong al op de grond ligt. Daarom moet er na het sporten heel nodig koffie gedronken worden en gepraat, gepraat, gepraat. Heerlijk clubje!
Dan heb ik nog een zwemclubje. Je zou verwachten dat ik hiermee zwem, maar niets is minder waar. Met dit clubje heb ik nog geen meter gezwommen en nee we zwemmen ook niet in het geld. Dit clubje heb ik ontmoet in het zwembad tijdens die vreselijke zwemlessen van de kids. We voelen ons bij elkaar wel als een vis in het water. En zo is die cirkel toch weer rond.
Daarnaast overweeg ik nog een nieuw clubje die ik recent ontmoet heb. Een clubje met 12 talentvolle vrouwen, die houden van netwerken en zich ook nog eens inzetten voor het goede doel. Een clubje waar ik eigenlijk geen tijd voor heb, maar die toch ook wel trekt…
En dan heb ik natuurlijk ook nog jullie. Last but zeker niet least….mijn Prachtige Mama’s. Een clubje die een heuse club aan het worden is. Die elke week groter wordt en waar ik zo trots op ben als een AAP!
Lieve Prachtige Mama’s, vier het leven, geniet elke dag, leef en verzamel zoveel clubjes om je heen dat het nooit, maar dan echt nooit aantrekkelijk wordt om stilletjes achter de geraniums te gaan zitten!
Liefs,
Rachèl
Dit bericht heeft 0 reacties