Always a party

De bok is verbrand, de maskers, feestmutsen, boa’s en steken mogen weer in de kast. Het feest der zotten is afgelopen. Terug naar de dagelijkse gang van zaken.

Dit is in meerdere opzichten best jammer. Carnaval is namelijk een uitgesproken moment om alle beslommeringen, zorgen en actielijstjes te vergeten. Je zet soms letterlijk een masker op en bent even ‘iemand/iets anders’. Ik begrijp dat wanneer je niet van dit feest houdt, je niet begrijpt wat ik bedoel. Ik doe een poging om het uit te leggen.

Verkleden
Bij carnaval hoort verkleden. Of het nu alleen een kleurrijke gekke jas is of een complete Mini Mouse outfit (dit jaar bij ons in het dorp errug populair): dat maakt niet uit. Je draagt in ieder geval kleding, hoofddeksels en vaak schmink die je normaal gesproken niet draagt tijdens je werk of in huis. De ‘hotter than my mom’ moeders vormen hierbij de grote uitzondering op de regel. Tijdens carnaval gaan zij goed op in de massa van hossende andere moeders  . Die andere outfit en de laag schmink gecombineerd met de muziek, versieringen en ‘losgaande’ mensen zorgt ervoor dat je even alle ‘normale’ dingen laat gaan. Je bent op dat moment helemaal in het moment en je geniet.

Verwonderen
Oké, naast genieten verwonder je je ook. Over de prachtige praalwagens, te gekke of juist te strakke/sexy/doorschijnende/vreemde outfits en over het soms hilarische gelal van een persoon die nét een biertje/wijntje teveel op heeft. In ieder geval heb je geen tijd om aan dat ene project, die ene e-mail of lastige klant te denken. Er gebeurt zoveel om je heen. Het is bijvoorbeeld bizar en geweldig om een tent met honderden mensen compleet los te zien gaan tijdens een zogenoemd ‘power hour’. Een uur (dat wel anderhalf uur duurde) vol muziek, confetti kanonnen en laserlichten. De vloer trilde onder je voeten, iedereen schalde mee met de muziek en de mensen zwaaiden met de lichtstaven op de beat. Zoveel eensgezindheid, lachende gezichten, dansende mensen en enorm veel confetti, plastic bekers en drank. Dat ook.

Feestje
Los van de personen die zich niet zo goed gedragen onder invloed van alcohol is carnaval echt een feestje. Of zoals de halfdronken en bijna slapende DJ op vrijdagavond meerdere malen door de microfoon schalde: “ALWAYS A PARTY”. De beste man heeft wel gelijk. Het kán elke dag wel een ‘feestje’ zijn. Het hoeft niet groots, versierd, met muziek of schmink. Zelfs de kleine momentjes kunnen als een feestje voelen. Zo dacht onze jongste dochter aan ons 19-jarig ‘verkeringsjubileum’ en zorgde ze samen met oma voor ijstaart als toetje om dit te vieren. Aaahhh… de schat!

Lalalalaaaaaaa
Het hossen, stampûh en springûhhh op de beat zetten we even op pauze. De ‘verplichtingen, actielijstjes, afspraken en meer wachten op ons. Maar kleine feestjes blijven we hopelijk wel vieren, zonder masker en zonder steek. Maar mét vrienden, familie en zelfs met collega’s. Want hey: ALWAYS A PARTYYYYYYY!!! En, wat mij betreft ook: EVERYWHERE A PARTY!

Groeten,
Gaby