Ik schrijf dit voor een vriendin…
Op verzoek.
Met de dringende kanttekening om anoniem te blijven.
Het is me natuurlijk nogal wat. Laten we eerlijk zijn mama’s. Niet elk kind is leuk…Op sommige dagen vind je je eigen kinderen ook niet heel erg leuk. Laat staan die van een ander. Toch lijkt hier wel een taboe op te rusten. Soms kun je stiekem wel een beetje smoezen met een vriendin over een bepaald kind. Maar er ronduit vooruit komen dat het niet klikt met dat ene mini-mensje lijkt toch wel; not done.
Natuurlijk ben je meestal wel dol op je eigen kinderen. Al kun je ze sommige dagen wel achter het behang plakken. Verder is er mega veel liefde. De kids van je lieve vriendin kunnen in jouw ogen weinig kwaad doen. Het dochtertje van je broer of zus; om op te vreten! Maar we kennen vast allemaal ook wel een aantal kindjes waar je het liefst met een grote boog omheen loopt. Die kindjes die je liever niet in je huis ziet spelen.
Maar hoe lastig is dat…..
Je maakt het vast zelf ook wel eens mee. Dat ene buurmeisje die altijd bij jou komt poepen en dan hard roept dat ze klaar is….shit, shit, shit denk je dan. Poep is natuurlijk heel gewoon, maar de poep van iemand anders zijn kind.
JAKKES!
Of de speelafspraakjes die op je schone toilet een spoor van poep en pies achterlaten. Die hun kleffe handjes niet wassen en na het kakken in je snoeppot graaien.
Dat ene jongetje die elke keer wel iets sloopt van speelgoed, waardoor je eigen hartenlapje urenlang verdrietig is door zijn kapotte lego-knutselwerk. Die kids die op je bank heen en weer jumpen alsof ze bij Monkey-town zijn. Of die met JOUW afstandsbediening de tv aanzetten….Kinderen die alleen maar HUH zeggen als je ze iets vraagt.
De neuspeuteraars….
De snottebellen……
De brutale aapjes…..
Het kind dat totaal niet terug praat….
De stiekemerd…..
Nee. Geen klik mee.
Ja? Heb jij dat ook? Doorbreek het taboe en vertel eens….
Of is mijn vriendin de enige die geen klik voelt?
Liefs,
Rachèl
Dit bericht heeft 0 reacties