Skip to content

Een avondje de kroeg in met vrienden. Gewoon even ontspannen. ‘Me-time’ (*kokhalst*) zoals sommigen het noemen. Laatst stond onze kroegavond in het teken van een band die we graag weer eens live wilden zien en horen.

Live muziek
Een avond de kroeg in mét live muziek biedt toch nét even wat meer. Nou ja, als het goede muziek is dan. Bij deze band was dat wel gegarandeerd. De kroeg in een niet nader te noemen dorp liep aardig vol. Met het stijgen van het bezoekersaantal, steeg ook de gemiddelde leeftijd. Ik voelde me daadwerkelijk weer even een broekie 🙂 . Het was dan ook maar goed dat ik voor de muziek kwam. Want veel mannelijk schoon (in mijn leeftijdscategorie) om naar te kijken had ik niet 🙂 .

Losgaan
De tribute band (The Fortunate Sons) speelt nummers van CCR (Creedence Clearwater Revival); een Amerikaanse rockband die vooral in de jaren ’60 erg succesvol was. The Fortunate Sons vertolken hun muziek geweldig. Dat bleek wel uit de enthousiaste reacties van het publiek. Een man op leeftijd gekleed in een, wat wij noemen, ANWB broek ging helemaal uit z’n plaat. Hij was aan het genieten door compleet uit welke maat of ritme dan ook zijn dancemoves te laten zien. Dat was voor ons dan weer genieten. Het zorgde er ook voor dat er meer mensen wat losser in de (kunst)heupen werden en de dansvloer zich vulde met een bewegende mensenmassa.

Smurfen
Zo halverwege het optreden gebeurde er iets opmerkelijks. Voor het eerst sinds wij deze band zien/horen (en we zien ze regelmatig optreden), gaven ze het podium aan twee meiden. Niet om de backing vocals te doen of een leuk dansje; nee, de meiden gingen een nummer van CCR zingen. Het lef en de enthousiaste manier waarop ze dat deden, bewonder ik. Maar….. het had niet gehoeven. De nummers van CCR vragen om een wat rauwe, rock&roll stem/performance. En, met alle respect, niet om die van een smurf. Ja, ze zongen zuiver, ze kenden de tekst, timing was goed, maar dat stemgeluid… Prima voor een duet met vader Abraham of zo, maar niet voor een rocknummer.

Overbelicht
Je hebt soms van die momenten dat je denkt: ‘dat is het gewoon nét niet’. Of ‘dat had je beter niet kunnen doen’ of ‘dit moet je niet willen’ of ‘dat is niet echt een verbetering’. Net als een foto die je iets meer glans of helderheid wilt geven, maar vervolgens compleet overbelicht op het scherm verschijnt. Iets toevoegen is niet altijd van toegevoegde waarde zeg maar.

Een uitzondering is de overbelichte fietslamp van mijn vriend op de weg terug. De felheid van die lamp compenseerde de sfeerverlichting van de koplamp van een van onze vrienden. Daarmee waren we weer aardig in balans wat betreft zichtbaarheid.

Tip
Hou je van de muziek van CCR en wil je een goede coverband/tribute band live zien spelen? Ik kan je The Fortunate Sons (zonder smurfen) absoluut aanraden! Gewoon drie steengoede muzikanten zonder veel opsmuk. Check de site even om te zien of ze een keer in de buurt komen.En nee, ik heb geen aandelen in deze band. Als dat zo was, speelden ze wel DownDown 

?

Groet,
Gaby


Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige bij een woningstichting en als zelfstandige onder de naam Commando Pinkelen. Ik woon in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs.
Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier 

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top