Vroeg erbij

Kruipt ie van jou al? Staat ie al? Zegt ie al hele zinnen? Heeft ie het zwemdiploma al? Vanaf de geboorte lijkt de race om tussen (of soms boven) de lijntjes van het consternatiebureau te blijven begonnen.

Getallen
Vanaf dag 1 gaat het al om aantallen voedingen, plas- en poepluiers, de eerste lachjes, hoeveelheid haar en hoe snel een kind al iets kan. Voedingen tellen, op het gewicht en de lengte letten, aantal uren slaap, maanden en mijlpalen en nog veel meer. De getallen vliegen je om de oren op die roze/blauwe of misschien toch wat donkere wolk.

Oei ik groei
De meeste baby’s groeien goed, eten voldoende en beginnen ook fysiek meer te doen. Rollen, kruipen, zitten, lopen…. De gemiddelde leeftijden lijken dan voor veel moeders heilig te zijn. Alsof het een wedstrijd is, vliegen de vragen zoals “Loopt die van jou al?” “Kruipt ie al?” over tafel. Vol trots wordt er dan vertelt dat baby X al loopt terwijl ie nog maar 10 maand is. Ja, rollen deed ie ook al heel vroeg en kruipen ook. Ja, hij was er vroeg bij.

Hoe eerder
Hoe eerder je jonge kind dingen kan, hoe beter, lijkt het vaak. Want ja, een dreumes van anderhalf die alleen nog maar zit en niet in beweging komt, vinden we toch vaak wat bijzonder. Het ‘hoort’ toch al wel te kruipen. Pakt ie dat blokje ook nog niet volgens de pincetgreep vast? Oeh….. dat is toch wel wat laat.

Wacht maar
Nou, wacht maar tot je kinderen ouder worden. Die wedloop om wie het eerst iets kan/doet, lijkt dan te stoppen. Ik heb namelijk nog nooit ouders horen zeggen: “Die van mij haalt zelf z’n XTC- pillen.” of “Ja, ze is 14 en in blijde verwachting. Die van jou nog niet?” of “Oooh hij kan makkelijk 8 uur gamen achter elkaar.” Nee, op een gegeven moment willen we niet dat ons kind er vroeg bij is met bepaalde zaken. We willen niet dat ze aan alcohol, drugs of seks beginnen of dat ze urenlang gamen of tig zakken chips weten te verorberen. Ze hoeven niet zo nodig zo jong de kroeg in, het huis uit, naar die school een stad verderop of wat dan ook. Dat komt allemaal later wel. Als ze écht groot zijn……

Controle
Het gekke is alleen dat hoe ouder ze zijn, hoe minder controle we hebben op de dingen die ze doen. Met die baby’s kon je nog urenlang op de grond liggen en ze helpen om te gaan rollen. Of je bleef maar bezig met die stapel blokjes om dat duimpje en wijsvinger in de juiste greep te krijgen. Bovendien kon je die peuter nog in de buggy zetten en voorkomen dat ie die knikker in de neus douwt of die hap zand neemt. Geloof me: dat lukt niet meer met tieners. Die maken steeds meer hun eigen plannen, worden meer en meer beïnvloed door hun omgeving en de hersenen zijn zo in ontwikkeling dat uitproberen en grenzen opzoeken er ook bij hoort.

Vroeg mee beginnen
Betekent dan dat kinderen die al jong lopen, praten, zindelijk zijn, etc. ook vroeg zijn met andere zaken? Geen idee. En eerlijk gezegd maakt het me ook niet uit. Iedereen volgt zijn/haar eigen tempo. Wij ouders moeten onze kinderen stimuleren, het goede voorbeeld geven, ondersteunen waar nodig en ze kennis laten maken met de wereld om hen heen, informeren over de gevolgen van bepaalde keuzes en ze vooral een veilige omgeving en nog meer liefde geven waarbij ze alles kunnen vragen en zeggen. En daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen.

Groet,
Gaby