Lieve, prachtige mama´s,
Laat ik beginnen met voorop te stellen dat ik dol ben op jullie. Op jullie allemaal…
Nou ja, heel eerlijk, niet op jullie alle, alle, allemaal. Er zijn er namelijk een aantal onder jullie die zich heel graag met andere moeders bemoeien. De bemoei-moeders. Daar zitten jullie vast niet bij, dus lees vooral verder.
Deze bemoei-moeders, de naam zegt het al, bemoeien zich met ALLES! Dat kan heel handig zijn.
Laten we eerlijk zijn. Meestal is het moederschap echt topsport en ploeteren we ons door de dagen heen. Hoe fijn is het dan om van zo´n bemoei-moeder een handige tip te ontvangen. Dat is heerlijk. Even die reminder over een aanstaand schoolreisje, een uitje met de meester of alweer een studiedag. Toch fijn dat je dat nog even tijdig hoort, mocht je een email van school gemist hebben. In deze gevallen kun je dus eigenlijk niet zonder de bemoei-moeder.
Alleen zijn er soms dagen tussen dan trek je die bemoeienissen niet. Althans ik niet.
Er zijn zo´n 2 dagen in de maand (zou het hormonaal zijn…) dan trek ik eigenlijk he-le-maal niets. Mijn kinderen en partner zijn hiervan op de hoogte. Die voelen de bui in de lucht hangen en vermijden mij deze dagen zoveel als mogelijk. De liefjes voeren mij chocolade en brengen mij tissues tot de bui met alle snotterende huilbuien weer vertrokken is. Niets aan de hand. Ze zijn er inmiddels aan gewend.
Jammer, jammer, jammer dat de bemoei-moeders deze bui niet aanvoelen. Net als alle andere dagen bemoeien zij zich een slag in de rondte. En op deze 2 dagen trek ik dat dus bijzonder slecht. Heel erg slecht. Van de prachtige mama in mij is dan ook helemaal niets meer te bekennen. De loedermoeder is aanwezig en zij lust je rauw.
Een voorbeeld uit de praktijk:
#reallife
Mijn dochter Isis van 8 heeft een ontstoken oog. En ja hoor, dat is mijzelf ook opgevallen. Dit heeft zij namelijk al maanden. Ja hoor, dat weet ik heel goed. Ik woon namelijk bij haar. En ik zie haar dus meer dan regelmatig.
Na diverse dokters- en ziekenhuisbezoeken weten wij dat het hier om een ontsteking gaat. Van deze ontsteking heeft zij gelukkig geen last. Geen pijn. Geen minder zicht. Het gaat prima.
Het oog moet al 4 maanden lang 3x per dag met warme compressen behandeld worden. Daarna moet het oog van binnen en buiten voorzien worden van een speciale oogzalf. Dat weten Isis en ik, want het is haar/ons oog. Wij weten dat het over gaat, maar dat het heeeeeeeeeeel lang kan duren. Wij zien het oog elke dag de hele dag door. En dus ook de ontsteking. Ja hoor, die hebben we ook gezien!
Nu heeft Isis dus geen last van haar oog. Waar ze wel last van heeft…
Jip…de bemoei-moeders.
Die bemoei-moeders denken namelijk dat de mama van Isis, ik dus, ook eens naar de oogarts moet. Deze moeders denken dat het mij de afgelopen 4!!! maanden nog niet opgevallen is dat mijn liefie een ontstoken oog heeft. Deze mama´s zeggen tegen mij, moet je daar niet eens mee naar de dokter gaan?!!!
Alsof ik dan zou zeggen, ah ja joh nu je het zegt…het was mij helemaal nog niet opgevallen. Isis wat heb jij nou aan je oog??? Bedankt lieve bemoei-moeder dat je mij hierop attendeert…
*Zucht*
Dus lieve, prachtige, bemoei-moeder mocht je dit lezen. Laat ons maar gewoon even met rust als je ons ziet. Het komt echt allemaal goed. Wij willen gewoon lekker rond stuiteren met ontstoken ogen alsof er helemaal niets aan de hand is.
Kijk jij maar even naar al die andere Prachtige Mama’s. Afgesproken? Fijn! Love you!!!!!!!
Liefs,
Rachèl
Dit bericht heeft 0 reacties