Skip to content

Of over een fysio dat mag ook. Over mij bijvoorbeeld. Jij boven. Ik onder. En dan gaan we. Standje ‘Plank’. We verkennen elkaar. Vertellen elkaar zachtjes wat we voelen. We hebben lol. En leren van elkaar. En als we daar allebei ok mee zijn dan film ik je ook even. Met jouw telefoon natuurlijk want privacy first. Maar goud waard als onze date straks voorbij is. Wat ik precies film? Je buik. Je buik film ik. Want ik ben een buikenvrouw. Billenvrouw ook een beetje trouwens, maar die zijn op beeld niet zo interessant. Buiken wel. Die zijn fascinerend. Op de anatomieplaatjes in de boekjes, onder m’n echo of op de operatietafel ziet het er lekker rechttoe rechtaan uit, maar ‘live’ is een romp ongelooflijk complex en dynamisch… Iets om heel zuinig op te zijn ook met alles wat erin en eraan zit en ik maak me daar soms een beetje zorgen over.

Want coretraining met ‘planken’ als hoofdingrediënt is heel hip & veel happening. Radmilo Soda doet het in zijn boek Moms met zwangeren. Fajah Lourens beveelt het aan in haar Back in shape boek in trainingsweek 1 na de bevalling. Ik zie op social media vanalles plankend, push-uppend, burpeeend en mountainclimberend voorbij komen. En nu bestaan er geen slechte oefeningen. Dus dat is het punt niet. Maar er bestaan wél oefeningen die niet passen bij de belastbaarheid van de persoon die ze op dat moment uitvoert.

Planken is dus ook zeker geen slechte oefening, maar voor mensen bij wie de buikwand op de proef is gesteld -door een zwangerschap, door een operatie, door onhandige adem-/ buikdrukgewoontes of gewoon door een beetje verwaarlozing- wél. Voor standje plank heb je eigenlijk een rug aan de voorkant nodig. Een soort ‘buikgraat’. Een stevig complex dat tegendruk kan geven aan je buikinhoud onder zwaartekracht. Mensen met een gezonde buik hebben dat in principe ook, maar niet iedereen is helaas dus zomaar in die gelukkige omstandigheid. De omstandigheid dat je een voorbeeldje van een trainer of een plaatje in een mooi boek ziet en dat safe na kan doen.

Zo zag ik vorige week een moeder, die een maand of 4 na haar bevalling al behoorlijk fit aan het raken was weer en ze had daarom besloten om als extra zetje samen met haar buuf een plankchallenge te doen. Elke dag even doen en elkaar appen als stok achter de deur. Top idee. Maar plaats van platter werd haar buik alleen maar boller na verloop van tijd en zo kwam ze na wat googlen in mijn behandelruimte terecht met de vraag óf en hoe dat kon. Ze was toch juist goed bezig?! We zagen dat ze nog een diastase had: extra ruimte/ minder spanning in het gebied tussen de rechte buikspieren. Op zich geen probleem, maar door de extra druk bij het planken kwam daar -en aan de hele voorzijde- meer stretch dan de buikwand lief was en werd haar buik langzaamaan boller. Na een goede beurt (incl. homevideo uiteraard), was ze haar eigen trainer geworden en kon ze verder met gerichte oefeningen. Oefeningen die haar wél op weg hielpen naar haar doel.

Belangrijkste leerpunten voor deze Prachtige Mama -en inmiddels durf ik wel te zeggen haast voor iedereen die ik zie- waren, dat ze (1) door de juiste inzet van ademhaling, bekkenbodem en de diverse soorten buikspieren geen richeltje meer hoeft te zien/voelen in de lijn boven haar navel (bij operaties in het littekengebied). En (2) dat oefeningen waarbij ze haar adem moet vasthouden, urine verliest of pijn voelt (nog) te zwaar voor haar zijn. Komt wel. Maar gewoon even één stapje terug en er daarna twee vooruit.

En soms is dat stapje terug wel echt ff te truttig voor woorden hoor. Voelen. Ademen. Bekkenbodem. Wat wanneer aanspannen. En wat wanneer loslaten ook… Wie zit daar nou op te wachten? Maar pas als je een goede ‘connectie’ hebt met alle onderdelen van je lijf kun je ook goed trainen. Vraag dat maar aan de bodybuilders. ‘Trutten is het nieuwe hardgaan’ is één van mijn stokpaardjes. Als je goed kunt trutten, kun je daarna opbouwen en beeldhouwen aan jezelf wat je wilt.

Dus ben je trainer/fysio? Kruip onder je plankende klant! En ben je de klant? Schroom niet om een professional te vragen even onder je te kijken en te voelen of alles daar ok is. En laat hem/haar dan natuurlijk ook gelijk even meekijken en -denken of je technieken om je buikdruk laag te houden bij andere oefeningen/activiteiten inderdaad optimaal zijn.

En ga dán lekker aan de slag met je lijf als je daar de noodzaak toe ziet. En daar zijn de Radmilo’s en de Fajah’s, de bootcampclubjes en de challenges natuurlijk echt top voor. Want door alleen trutten wordt de mom niet fit en de body geen killer. Dat snap ik ook wel.

Liefs,
Miriam

Miriam

Hoi! Ik ben Miriam (36), samenwonend en mama van Thijs, Wessel en Eva. Ik ben
(sport)fysiotherapeut en begeleid in mijn praktijk vrouwen (met en zonder klachten) tijdens en
na de zwangerschap. ‘Had ik dat maar eerder geweten’ hoor ik nog veel te vaak en daarom
deel ik op dit platform heel graag mijn tips.
Miriam Hockx
Sportfysiotherapeut (MPt) | Bekkentherapeut (methode Rost) | YVLO-ZwangerFit t/c. Neem ook eens een kijkje op mijn site: mickx.fit 

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top