Skip to content
HIER“.
Er vloog een bidon over het gras. Die kwam uit de handen van een moeder waar ook het woord “HIER” uit de mond vloog. Spontaan en direct als ik soms kan zijn, vroeg ik haar of ze wel wist dat ze kinderen had en geen honden…. ? Er ontstond een lacherig gesprek waarin de moeder aangaf dat haar kind toch echt wel zélf de bidon kan meenemen. “Ik ben toch geen kapstok?!”
Kapstok
Aha! De kapstok/pakezel metafoor. Die kennen we allemaal toch, moeders? Ja, sorry, maar het het zijn toch meestal de moeders die synoniem staan voor kapstok/pakezel. Zodra je moeder wordt, krijg je die functie er zomaar spontaan bij. Hoef je niet voor te solliciteren, laat staan dat je erom vraagt! Je bent het gewoon. In het begin is het misschien logisch. Dat gesjouw met de maxi cosi, luiertas, flesjes, speentjes, petjes, draagdoek, speeltjes, buggy’s ….. Je kunt niet van dat ukkie verlangen dat ie alles zelf  meeneemt. En ach, soms is die wandelwagen/maxi cosi ook handig als mede pakezel. Geef toe; ook jij hebt dat ding weleens gebruikt als alternatieve winkelwagen en je kindje bedolven onder een pak Nutrilon, een komkommer en de groentemix. Die fles wijn kon onderin…. ?
Zelfstandiger
Zijn ze iets ouder en zelfstandiger, dan is het vaak nog geen optie om die peuter met de tas te laten sjouwen. Dat ding weegt meer dan het kind zelf. Dus hup, daar gaat moeders weer. Kind op de arm, tas om de schouder, etc. etc. etc. …. Er komt echter een leeftijd waarop kinderen echt wel in staat zijn om hun eigen spullen te dragen. Gymtassen, schooltassen, zwemspullen, voetbalspullen, een jas, bakje chips, glas drinken, het opblaasbare ding voor naar het strand/zwembad….
Wandelende flamingo
Maar nee hoor…. Want zag je die wandelende flamingo’s/unicorns met tassen en handdoeken afgelopen zomer? Geheimpje: die dingen liepen niet uit zichzelf hoor. Daar zat een moeder onder verstopt! Sssttt.. niet doorvertellen.
Moeder Maria
Waar zijn we toch mee bezig, dames? Zelfs Maria had het beter voor elkaar. Zij liet zich dragen door een ezel. Oké, ze was toen hoogzwanger. Maar dan nog. Ik zie hoogzwangere moeders sjouwen met én een kind én een buggy, tassen, unicorns….. Geen ezel te bekennen. Nou ja, eentje dan misschien…. #demoeder Nu had Maria natuurlijk ook geluk met een kind zoals Jezus. Die kon gewoon alles. Liep over water, stond op uit de dood. Lekker makkelijk.
Dragen
Ondertussen in 2018 sjouwen wij als pakezels rond door supermarkten, schoolpleinen en meer. We stouwen onze bakfietsen, fietstassen en handen vol met alles wat we dragen kunnen en hup daar gaan we. Er zijn zelfs exemplaren die dan met een kind op de buik of rug door het leven gaan. Na 9 maanden dat draakje IN je buik gedragen te hebben, plakken ze het opnieuw vast aan hun lichaam en lopen ermee rond. Daar druk je dat pak Nutrilon en de komkommer niet zomaar bij tussen lijkt me. Niet klagen, maar dragen nemen zij gewoon heel letterlijk. Ik vind het knap.
Apport!
Ondertussen op het voetbalveld werd de bidon keurig door dochter zelf van de grond geplukt en meegenomen. Als een hondje dat de bal apporteert reageerde ze op de “HIER” van haar ‘baasje’. Nou ja, ze kwispelde niet met haar staart en bracht de bidon niet terug met het verzoek om nog een keer te gooien…. ?
1-0 voor Moeder Maria ?
Groet,
Gaby
Gaby

Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige. Geboren en getogen in Oldenzaal (Overijssel), gestudeerd in Groningen en nu woonachtig in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs.
Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier 

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top