Kersemus

Lampjes twinkelen in het duister, de ballen glinsteren in de dennenboom, kaarsen branden en er is eten en drinken in overvloed. Kerstmis; vrede op aarde en tijd voor familie en vrienden. Het jaar overdenken en vooruitblikken naar wat komen gaat. Het klinkt allemaal zo vreedzaam. Je hoort de engelen zingen….

Realiteit
Voordat dié sfeer er is, klinkt er vaak het nodige gevloek en getier in menig huiskamer. Die ‘achterlijke’ kerstboom moet weer opgetuigd worden. Wil je je relatie testen: zet een kerstboom op! Man, man, man….. Om onze relatie te redden voer ik die klus al enige jaren alleen uit. Geloof me: dat is echt beter.

Kersemus
Net als bij Tiny en Lau (video kijken zonder kleine kinderen in de buurt) vlogen de frustraties en verwensingen door de kamer zodra dat groene monster voorzien moest worden van lampjes en ballen. In de tijd van een echte kerstboom begon het bij ons al bij het recht neerzetten van dat ding. En ja, ook hier kennen we de omvallende kerstboom (opgetuigd en al wel te verstaan), de strengen lampjes die na 2 dagen de geest gaven en natuurlijk de kapotte ballen. Staat dat groene gedaante eenmaal recht, dan begint de ware ‘hel’. De lampjes…… Ik verdenk die dingen ervan dat ze in dat jaar tijd op zolder wilde feestjes gevierd hebben en zo in elkaar verstrengeld zijn geraakt dat een schaar nog de enige oplossing lijkt. Stop je de stekker in het stopcontact dan realiseer je je dat dat ‘warm wit’ van vorig jaar niet zo warm was en je een soort bouwlamp in de kamer had staan. Oh ja, er zijn nog andere lampjes. Oh nee, dat zijn er te weinig… Dus ga je weer vol goede moed naar de winkel op zoek naar goedwerkende, warm witte strengen met voldoende kerstlampjes.

Samen
Kerstmis gaat om samenzijn, samen vieren, samen lachen, maar niet om SAMEN DE KERSTBOOM OP TE TUIGEN!! Kijk naar Tiny en Lau en je begrijpt dat je dit écht beter alleen kunt doen. Ik ken zelfs verhalen van vrouwen die hun man ervan verdenken de kerstballen weggegooid te hebben. Gewoon om te voorkomen dat er weer een kerstboom komt volgend jaar! Zo’n p*#*@*$@##*hekel hebben ze aan dat kerstgedoe. Mijn kerel verlaat gewoon het huis zodra dat groene ding van zolder gehaald wordt. En hij blijft net zo lang weg, totdat het ding staat  .

Sfeertjûh
Als dat groene ding dan eenmaal staat te flikkeren en ‘shinen’ in je kamer, dan is er wel weer een sfeertje hoor…. Niet dat je dan meteen die engelen hoort zingen en kerstklokjes hoor rinkelen. Nee, er lopen gewoon nog steeds drie meiden rond die elkaar in de (engelen)haren vliegen om een paar sokken dat wel of niet van de ene is. En er wordt nog gewoon ‘gekilled’ en naar nieuwe ‘loot’ gezocht en met ‘pickaxes’ dingen gesloopt (=fortnite). Maar hé, je kunt mij niet vertellen dat Jezus meteen zo’n lief kind was dat nooit huilde. En Jozef en Maria: die hebben ook vast de nodige woordenwisselingen gehad. Kom op zeg: bevallen in een stal, met een os en een ezel? Daar had Jozef toch echt wel beter z’n best moeten doen. Ik weet zeker dat Maria dat ook vond. En dan kregen zelfs zij al die verplichte bezoekjes met Kerstmis: de engelen, die herders met al die schapen en dan ook nog drie van die vreemden uit het Oosten. Hele stal vol. Wat een gedoe dat kerstfeest, moeten ook zij gedacht hebben.

Dit jaar hebben wij één Kerstdag vol familiedingetjes en een dag gewoon met ons vijfjes. Benieuwd welke sfeer er heerst…… dé ‘kerstsfeer of de Tiny en Lau sfeer’  .

Fijne feestdagen allemaal!

Groeten,
Gaby