Kun jij na je zwangerschap ook NIKS meer onthouden?

Wat zeg je schat?Met 1 oog kijk ik naar mijn man terwijl ik met mijn andere oog nog snel dat belangrijke app-je check die ik moet versturen.“Of je al een cadeau gekocht hebt voor zondag”? vraagt mijn man.

Oh god…het zweet breekt me uit en in mijn hoofd schieten gedachten pijlsnel alle kanten op…..cadeau??? Ik weet van niks…Uhhh cadeau mompel ik?Ja voor de verjaardag van Tom en zeg nou niet dat je dat vergeten bent””!!!Nou ik weet van niks, probeer ik nog…. Heb je me zeker niet verteld. Manlief zucht maar eens hard en houdt verder wijs zijn mond.

Het is vreselijk. Het lijkt wel of ik tegenwoordig niets meer kan onthouden. Alsof mijn hoofd vol zit en ik er met geen mogelijkheid meer nieuwe informatie bij gestopt krijg.Vroeger moest ik altijd een beetje lachen als er weer een zwangere aan mijn balie stond die zei; ja sorry hoor sinds ik zwanger ben kan ik niks meer onthouden! Ja, ja lekker makkelijk excuus dacht ik dan.Tot ik natuurlijk zelf zwanger werd.Na mijn eerste kind herstelden de gaten in mijn brein zich gedeeltelijk wel weer. Maar na de komst van de 2e is het hopeloos. Het lijkt wel of samen met de placenta de helft van mijn hersencapaciteit naar buiten is gedreven.Alsof nadat de verpleegkundige zei; nu nog 1 keer hard persen,  de hersenmassa toen onopvallend via mijn oren naar buiten is gestroomd om zich te voegen bij de overige lichaamssappen die je zo tijdens een bevalling kwijt raakt. Het zou een mogelijke verklaring kunnen zijn.

Wie schrijft die blijft en gelukkig ben ik wel nog slim genoeg om te denken, dat wat je niet meer kunt onthouden, je vooral moet opschrijven. En dat gaat mij goed af. Ik mis geen vergadering, geen studiedag en ik ben ook nog nooit ergens een kind vergeten.

Zelf denk ik dat je door het moederschap ook gewoon een selectief brein krijgt. Dat je alleen die dingen die er echt toe doen nog onthoud.Laten we er vanuit gaan dat er met 2 kinderen al 80% van de capaciteit van je brein opgebruikt wordt, dan is het aannemelijk dat er bar weinig over blijft voor overige zaken.En weet je wat eigenlijk wel fijn is. Ik ben niet alleen!!

Ik zie jullie allemaal wel hoor:In de supermarkt met een volle winkelkar, jengelende kinderen en zonder portemonnee, want die ligt nog thuis!In het zwembad met de kids, een overvolle tas met drinken, handdoek, shampoo, maar zonder bikini, want die ligt nog thuis.En ja jou heb ik ook gezien. Dolend in de parkeergarage. Geen idee van waar je auto staat!

Lieve mama’s hou vol. Gelukkig hebben we elkaar. En is het allemaal zooooo herkenbaar.Ik ga even praten met mijn man en ondertussen heel hard nadenken wie die Tom dan toch is???

Groetjes,
Rachèl