Mama volgende week heb ik fietsles kom je de juf dan helpen?? Mijn kleine meisje kijkt me hoopvol aan.Nee schat mama kan niet, want ik moet werken. Oh…Je mag dinsdag helpen met voorlezen kun je dan alsjeblieft komen?Nee schat, ook dan moet mama werken.
De hoopvolle blik op mijn dochters gezicht veranderd binnen 1 seconde in een woedende blik. Tranen in haar ogen, gezicht verkleurd tot de kleur van een tomaat en dan komt het vonnis; jij bent stom, jij kunt ook NOOITTTTTTTT iets voor mij doen. Andere mama’s zijn er altijd en jij bent er NOOITTTTTTTTTTTTTTTTT!!!!!!!!
Hoppakee een voltreffer. Een messteek recht in mijn moederhart. En binnen 1 seconde kruipt HET SCHULDGEVOEL zich een weg naar binnen.
Ik probeer mijn dochter te kalmeren en op mijn schoot te krijgen. Tevergeefs. De woede verplaatst zich door haar hele lijfje en voor dit moment is zij volkomen ontoerekeningsvatbaar.
Heel voorzichtig probeer ik het uit te leggen. Dat mama ook moet werken. En dat papa en mama ook centjes moeten verdienen. En dat we centjes nodig hebben om leuke dingen te doen en dat we anders nooit meer op vakantie kunnen.
Uiteraard kan ik net zo goed tegen de eerste de beste muur aan gaan praten. Wellicht dat daar nog eerder een reactie van te verwachten is dan van mijn dochter…
Als ik er wat langer over nadenk vind ik het zelf eigenlijk ook STOM dat ik nooit kan. Ik werk namelijk ‘maar’ 2 dagen buitenshuis en laten dat nu net dezelfde dagen zijn dat de juf mama’s toelaat in de klas. Dat is natuurlijk ook mega super stom.
Hoe meer ik erover nadenk hoe roder ik word.Mijn hoofd krijgt de kleur van een tomaat. En de woede stroomt door mijn lijf. Ik heb ook zin om te stampen. En ik wil op de grond gaan liggen en lekker krijsen.Ik wil zeker naar de fietsles en de voorleesles en de kookles. Waarom kan dit niet op een andere dag?
Boven knalt een deur dicht. Dochterlief gaat even stoom afblazen op haar kamer.
Ik verman me en doe wat een volwassen vrouw hoort te doen; I deal with it.
Ik deal met mijn kwade dochter. Ik deal met de juf die mij niet in de klas wil op de dagen dat ik vrij ben. En ik deal met het gevoel dat ik mezelf op dit moment de aller slechtste moeder op aarde vind, omdat ik NOOIIIIIIIIIIIttt kan.
En dat is stom!
Liefs,
Rachèl
Comments (0)