Op Instagram lees ik een bericht van een Prachtige Mama. Boven het bericht staat een vrolijke foto van haarzelf met haar kindje op de schommel. Twee vrolijke snoetjes die je toe lachen. Een heerlijke foto. Van de tekst die erbij staat word ik echter minder vrolijk. De Prachtige Mama bekend dat ze de foto eigenlijk niet “durfde” te plaatsen.
De reden; te dikke benen, een onderkin, en haar haren zaten niet zoals ze het graag wilde!
Herkenbaar mama’s????
Hoeveel foto’s van jezelf delete jij voordat er 1 goed genoeg is om getoond te worden? Je ziet zelf vaak alleen je negatieve kanten. Ik ook hoor. Een heel rijtje heb ik. Een scala van minpunten.
De te grote neus.
De frons rimpel, die echt niet meer weg gaat.
Een glans van grijze haartjes.
De onderkin, stomme lach, ogen dicht, ogen te ver open, rimpels om de ogen.
Te dikke benen. Te wit ook.
Wat zijn we mega kritisch op onszelf! En ik doe er zelf ook heel hard aan mee. Er gaan tenminste 15 selfies in de digitale prullenbak voordat ik er 1 een beetje goed vind. Dan nog zo’n heerlijk filtertje eroverheen en dan ben ik een beetje tevreden. Wat kun je het jezelf toch lastig maken.
Met de zomer in het vooruitzicht hoor ik de Prachtige Mama’s om mij heen ook kreunen. De winterjas verdwijnt nu echt in de kast. Grote, wijde, warme truien kunnen uit. Dan schrikken we ons te pletter, want de wintermaanden waarin we gezellig rode wijn dronken, kaasplankjes aten en zo’n 3 keer per week een lekker gevulde stamppot aten, hebben hun sporen achtergelaten. De lekker vette rookworsten hebben een plekje gevonden op je dijen en bij het denken aan de bikinitijd barst menige Prachtige Mama in huilen uit.
Om mij heen hoor ik jullie kermen. Over buiken die dikker zijn geworden dan de borsten. Over te dikke benen en ook nog zooooooooo lelijk wit. Over te dikke kuiten, hang kuiten of het gebrek aan kuiten. Over te dunne benen en daarom nooit, never ever een rokje aan kunnen trekken. Over kwabjes onder de armen. Flapperende bovenarmen. Zakkende gezichten. Hangende borsten. Te dikke borsten. Te kleine borsten. Rimpels om de ogen. Groeven om de mond. Vlekjes, plekjes, kringen, wallen. Lijntjes, vetophopingen. Beentjes als stokjes. Geen billen, hang billen, te dikke billen, te ronde billen, te zachte billen, te dunne billen, afwezige billen.
Kortom het is NOOIT goed!
Weet je mama’s; laten we allemaal gewoon eens wat minder kritisch zijn op ons zelf. Probeer gezond te eten, beweeg zoveel mogelijk en doe alles met mate. Maar alsjeblieft kijk vandaag eens goed in de spiegel en besef je eens hoe Prachtig jij eigenlijk bent.
Hup omarm die dikke kuiten.. Koester je hangende borsten en geniet optimaal van dit leven. Het leven is namelijk te kort om te streven naar het perfecte bikini-lijf. Het is wat het is. Je kunt dus maar beter lol maken en genieten.
Ga deze zomer naar het strand met je kinderen en al je prachtige vriendinnen. Lach samen om de rollen, de kwabjes en alle imperfecties. En proost dan op het leven, geniet van de heerlijke dag en maak herinneringen voor het leven!
Liefs,
Rachèl
Hi ik ben Rachèl, getrouwd, mama van 2 lieverds. Druk, gezellig, ambitieus, extreem ongeduldig en zeer eigenwijs. Trotse eigenaar van dit fantastische platform! Let’s connect mama’s. xxx
Dit bericht heeft 0 reacties