Met zonder jas naar buiten

Het voorjaar: de tijd dat we weer met zonder jas naar buiten gaan. De tijd dat het zand tot in de bilspleet zit bij je kinderen. De tijd dat de broeken op kniehoogte groen kleuren van het gras of zwart van het zand.

Dagen lengenDe tijd dat de dagen lengen, de vogels fluiten, insecten weer tevoorschijn komen, het leven zich weer meer buiten afspeelt in plaats van binnen. De tijd van fietsen, steppen, skateboarden, wakeboarden, skeeleren, rolschaatsen, hutten bouwen, trampoline springen en stoep krijten. De tijd voor kopjes thee in de achtertuin en wijntjes op het terras.

SeizoenenEen tijd waarin de wereld om ons heen weer groener en kleurrijker wordt. Ik houd ervan; van de veranderingen. Het voorjaar en het najaar zijn mijn favoriete seizoenen. Juist omdat er dan veel verandert. Nu is ons landje qua weer niet enorm stabiel. Hebben we een week heerlijk voorjaarsweer, kan het de week erna herfstachtig zijn. En met een beetje pech gooien we er nog een nachtvorstje in. Die veranderingen hoeven dan weer net niet. Dat zonnetje en de dubbele cijfers in de plus zijn na een donkere en frisse winter erg gewenst.

VliegenDat heerlijke gevoel dat je met zonder jas naar buiten kunt gaan. De zon op je bolletje, het daglicht bij het opstaan en de steeds groener wordende bomen. En met iedere lente die komt, realiseer ik me ook dat er weer een jaar voorbij is. Met vier verjaardagen van ons gezin in de eerste vier maanden (en nog eentje in de zesde maand) voelt het rond deze tijd alsof ik in een speedbooster zit en de tijd voorbij vliegt.

Dubbele cijfersMet de zoemende bijen op komst, hoor ik ook de jaren zoemen. Nu kan het zijn dat het getetter van onze drie meiden mijn gehoor heeft aangetast… dat laat ik even in het midden. Al die verjaardagen, waarbij één van de dochters de dubbele cijfers aantikt, maakt me toch ook wel een beetje melancholisch zo tussen de bloeiende tulpen.

Met een jongste kind van vijf hebben we het luiertijdperk, flesjes tijdperk, gebroken nachten tijdperk en ‘heel-veel-voor-ze-zorgen-tijdperk’ achter ons gelaten. De oudste twee fietsen nu zelf met zonder jas naar de ijswinkel voor alweer een ijsje. Hoe mooi die dubbele Celcius cijfers ook zijn, in leeftijd vind ik het soms iets minder mooi.

BloempjeDit jaar ben ik (al) elf jaar moeder. Sjesus… Terwijl de bloemen weer gaan bloeien en de blaadjes aan de bomen groeien, realiseer ik me dat ik geen jong bloempje meer ben…. Wel probeer ik te stralen als een zonnetje (met rimpels) en voorzie ik mijn kinderen van de nodig Pokon, zodat zij verder groeien én bloeien. Santé allemaal! Op het voorjaar!Groeten,Gaby

Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige. Geboren en getogen in Oldenzaal (Overijssel), gestudeerd in Groningen en nu woonachtig in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs. Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier