Op de mobiel van de juf, vol in beeld, een tampeloeres van 30 cm…

Marloes, de onderwijsassistent, kwam verhit en met betraande ogen aanlopen. ‘Heb je even’, vroeg ze aan mij. Marloes is een type als Tineke Schouten, alleen praat zij dan plat Rotterdams en heeft ze zwart haar. Het is een schat van een meid met een hart van goud en ze draagt de school op handen. Ik verontschuldigde me bij de leerkrachten van de onderbouw die gezellig de eerste schoolweek met elkaar aan het doornemen waren., en liep achter Marloes aan naar mijn kantoortje. Daar liep ze gelijk naar de tissues, en plukte er een stuk of drie uit het doosje. ‘Tja, waar moet ik beginnen’ zei ze.

Na wat aandringen ging ze eindelijk zitten op de bureaustoel en keek me met behuilde ogen aan. ‘Nou, ik geef toch remedial teaching aan Lars en Stan. Nou en toen moest ik wat opzoeken op internet, maar dat rot apparaat werkte niet gelijk mee. En toen zei Stan, dat ik het toch ook wel op mijn eigen telefoontje kon opzoeken. Dat vond ik een goed idee, dat doe ik wel vaker.’ 

Foto in beeld….Daarna stokte haar verhaal en begon ze weer hartverscheurend te huilen. Toen ze weer gekalmeerd was ging ze verder met haar verhaal. ‘Mijn app had ik vanmorgen voor het laatst bekeken. Een app met foto, gestuurd door een lid van de motorclub waar ik bij zit. Nou, en toen opende ik mijn telefoon en drukte per ongeluk mijn app in. Nou, en toen kwam die foto in beeld. Een foto van een getinte man met een tampeloeres van 30 cm’. Ze zuchtte en snikte en zei: ‘Lars heeft het gelukkig niet gezien, Stan wel. Die deed zijn hoofd gelijk de andere kant uit en zei: ‘Daar hou ik niet zo van juf Marloes’.

Na de bekentenis, staarde ze me met betraande ogen aan. ‘Nou’, zei ze, ‘Is het niet verschrikkelijk?’ Ik kon me niet meer bedwingen en barstte in lachen uit. De tranen stroomden nu ook over mijn wangen, zodat ik ook in de tissue bak moest graaien. In plaats dat Marloes opgelucht reageerde door mijn reactie, reageerde ze eerder verbolgen. ‘Het is heel erg hoor wat er gebeurd is, ik schaam me dood’. Toen mijn lachbui over was heb ik de moeder van Stan gebeld en de situatie uitgelegd. Het enige wat ik veranderd heb in het verhaal is, dat er een pikante foto op plopte in plaats van de getinte man met een tampeloeres van 30 cm. Marloes luisterde natuurlijk mee bij dit gesprek.Plaatjes op internet Moeder reageerde heel rustig en zei dat Stan er thuis niets over gezegd had en dat kinderen in groep 7 ook op internet wel eens plaatjes voorbij zien komen. We hebben afgesproken, dat wanneer in het weekend toch blijkt dat Stan er last van heeft, we weer contact hebben met elkaar. Aan het eind van het telefoongesprek wenste moeder Marloes sterkte. Want ze moest wel heel erg geschrokken zijn.Groeten,Een directrice van een basisschool

Lees ook dit blog van onze directrice over anekdotes van kleuters: klik hier