Uit de bocht vliegen…

Heel Nederland had het er laatst over. Waarover? Over de uitspraken van de talentvolle Formule 1 coureur Max Verstappen. Nederlands trots en hoop in barre tijden. Toch vloog hij volgens velen onlangs behoorlijk uit de (binnen)bocht. Max was het niet eens met de tijdstraf die hij kreeg na afloop van de F1 race in Amerika en noemde een steward een ‘mongool’.

BAMDat woord had hij volgens vele Nederlanders niet mogen gebruiken. Hij zou daarmee een groep mensen (lees mensen met downsyndroom) kwetsen. Hij moet beter op zijn taalgebruik letten, aldus diverse mensen. Goed. Stel je even voor: je bent bezig met je grootste passie, je droom. Jarenlang werk je keihard om alles eruit te halen wat er in zit. Nu zit je op het hoogst haalbare niveau. Dit seizoen kenmerkt zich door pech, maar eindelijk gaat het weer beter; fysiek, mentaal en ook de techniek doet wat het moet doen. Je gaat als een speer tijdens de wedstrijd. Gestart vanaf een van de laatste plekken weet je naar positie vier te rijden. En, in een van de laatste bochten in de laatste ronde weet je je voorganger ook nog voorbij te gaan. Je finisht als derde! Een podiumplaats. UN-BE-LIE-VA-BLE!

Nou, dat was het ook; niet te geloven. Max werd namelijk (voor de tweede keer) uit het kamertje gehaald vlak voordat hij het podium mocht betreden. Die podiumplek was niet voor hem. Hij had een voordeel behaald door tijdens de inhaalactie van de baan te gaan. Hij nam de binnenbocht en ging over de witte lijn en dat mag niet. Hij kreeg vijf seconden tijdstraf en belandde naast het podium.

And actionEen paar minuten na dit hele voorval staan er tig journalisten op je te wachten. En jij moet je melden om vragen te beantwoorden. Natuurlijk sta je daar dan als de rust zelve, glimlachend en weet je in keurig Nederlands (en Engels) te verwoorden wat er door je heen gaat en wat je van de straf vindt. Dan zeg je: “Ik vind het erg vervelend dat de stewards deze beslissing hebben genomen. Ik ben het er niet mee eens en baal ontzettend.” Dat zouden wij allemaal doen, toch?

Achtbaan van emotiesNiet? Nee, natuurlijk niet!! En dat deed Max dus ook niet. Vol adrenaline van anderhalf uur racen en met enorme teleurstelling en woede staat hij daar voor de draaiende camera’s. In 19 seconden tijd namen de stewards de beslissing om hem een tijdstraf te geven. In luttele minuten maken de enorme ontlading en blijheid bij Max plaats voor teleurstelling, onbegrip en woede. En BAM; dan moet je ‘even’ de pers te woord staan. En in al je emoties noem je dan het woord ‘mongool’ en ‘idiot’. Waar we het in voetbalstadions blijkbaar heel normaal vinden dat scheids-/grensrechters en spelers de huid wordt vol gescholden met veel grover taalgebruik, valt half Nederland nu over het woord ‘mongool’. Wat feitelijk ook staat voor een inwoner van Mongolië, overigens. Uit dat front heb ik dan weer niemand iets horen roepen over de uitspraak van Max.​​​​

Kritiek?Nederland kent miljoenen bondscoaches, maar minstens zoveel Formule 1 coureurs. Zo las ik ook een column waarin de door vader, management en media geschapen cultuur rondom Max als onfeilbaar werd omschreven. Een cultuur waarin Max geen spiegel wordt voorgehouden. Dat hij nooit kritiek krijgt en dat dat gevaarlijk is, omdat hij er dan zelf ook in gaat geloven….. Dat in diezelfde column Max en passant wordt vergeleken met zijn vader wat betreft het opvliegende karakter, tellen we dan maar even niet mee als kritiek. Dat Max een hoop kritiek over zich heen kreeg van andere coureurs over het wisselen van lijn tijdens het remmen, laten we ook maar even achterwege. En de geluiden over zijn onbezonnenheid, onervarenheid en ‘jonge’/gevaarlijke gedrag, hebben we ook niet gehoord/gelezen.

Laten we eerlijk zijn: die jongen krijgt onwijs veel over zich heen. Hij wordt toegejuicht én uitgejoeld. Alles wat hij doet, zegt, online plaatst; het ligt onder een vergrootglas. Bij fans én critici. In al zijn emoties flapt hij er dan een keer iets uit: so be it!

Laten we ons in *#@snaam weer bezighouden met echt belangrijk nieuws.Zoals de gebloemde schoenen van onze vice-premier tijdens de bordesscène  :-)Groeten,Gaby

Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige. Geboren en getogen in Oldenzaal (Overijssel), gestudeerd in Groningen en nu woonachtig in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs. Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier