Voor niks gaat de zon op

Vanochtend was ik bij de bakker en ik bestelde er 3 van mijn favoriete broden. Dit brood is heerlijk. En dit brood wordt goed gegeten door de kieskeurige telgjes van mijn thuisfront. Het brood is vele malen lekkerder dan het brood van de supermarkt. Althans dat vinden wij. Toen het heerlijke, verse brood gesneden was, stopte ik het in mijn boodschappentas en deed de tas snel dicht. “Ik betaal ze niet hoor “,  riep ik naar de bakkersvrouw. En ik liep snel richting de uitgang. Daar riep ik nog: “Maar wees niet bang hoor ik zal tegen iedereen vertellen hoe lekker en hoe vers en hoe leuk ik jullie brood vind. Echt SUPER leuk en lekker. Ik geef jullie een dikke Like.
Nou dag hoor, fijne dag”!!!

Verder alles goed…
Denk je nu, jeetje Rachèl ben je aan het doordraaien of zo? Wat is er met jou aan de hand? Dit kan echt niet hoor. Je moet gewoon betalen! Jij wilt een brood. Je krijgt een brood. En hiervoor hoor je te betalen. Dat is logisch. En dit systeem hanteren we hier in Nederland al een hele lange tijd.

Ge-wel-dig
Natuurlijk lieve prachtige mama´s hebben jullie helemaal gelijk. En natuurlijk is bovenstaand verhaal niet echt gebeurd. Althans niet op deze manier. Ik zou het namelijk niet in mijn hoofd halen om dit überhaupt voor te stellen. Maar weet je wat de grap is…
Ik word namelijk wel om de haverklap op deze manier benaderd door bedrijven. Bedrijven die mij eerst de hemel in prijzen en mij vertellen hoe mooi en hoe heerlijk zij mijn `brood` vinden. Zelf verkopen ze gebakjes ‘ of eigenlijk gebakken lucht ‘.  En nu zouden ze het toch zo GEWELDIG vinden als ik hun heerlijke gebakjes eens zou aanprijzen, want ze zijn er allemaal van overtuigd dat jullie prachtige mama´s ook wel gek zijn op die heel speciale gebakjes. Dat het werkelijk een kans is die ik niet moet laten lopen. Dat ik het `mijn` prachtige mama´s toch niet moet ontnemen om kennis te laten nemen van dit FANTASTISCHE product/ uh gebakje.
Wanneer ik het zelf een leuk, lekker of tof gebakje vind en ik het vind passen bij mij, het platform en bij jullie , mijn volgers, dan vind ik het fantastisch om zo´n samenwerking aan te gaan. Super leuk. Niets leukers dan leuke, nieuwe tips uitwisselen en op de hoogte zijn van leuke producten.

Mail
Wanneer ik dus een en ander heb afgewogen en ik besluit om met ze in zee te gaan, ontvang ik 9 van de 10 keer een mail met de volgende tekst.
Beste Rachel, wat leuk dat jij mijn gebakje aanprijst op jouw oh zo leuke platform. Wat leuk voor jouw prachtige mama´s. Leuk hoor dat je er een blog over schrijft, er foto´s van maakt. En op deze manier leuke, ludieke reclame maakt voor ons product. Wat fantastisch dat al die prachtige mama´s hier nu kennis mee gaan maken. Klein detail, wij hebben geen budget beschikbaar…..!!!!
Maar we zullen wel aan IEDEREEN vertellen hoe leuk we jou vinden en je platform. Echt een dikke like!

HUHHHHHHHHHH…………………..

En dat begrijp ik dus niet. Eigenlijk vind ik het ook nog ronduit brutaal. Ik beschouw prachtige mama´s als  mijn werk en ik zou mezelf en dit platform niet serieus nemen als ik op een dergelijk aanbod  in zou gaan. Vol verbazing lees ik dan ook deze berichten. En geloof me deze berichten komen niet van de bakker op de hoek. Deze bedrijven zijn gevestigde, grote namen, die meer omzetten dan ik ik in een heel leven bij elkaar kan schrijven.

Kers op de taart 
Dus sorry Prachtige Mama´s. Die heerlijke gebakjes krijgen jullie hier niet te zien. Misschien dat er een ander platform bestaat waar het wel aan de `vrouw`gebracht kan worden. In ruil voor nada, noppes en niks. Ik wacht liever op een serieuze bakker. Daar ga ik mee in zee. Laten we gaan voor de kers op de taart! Daar worden we tenminste allemaal beter van.

Liefs,
Rachel