We hebben het allemaal; voorkeuren. Zelfs baby’s hebben er al last van. Ik had zo’n dochter die het liefst één kant op keek. En dat willen ‘we’ liever niet, want daar krijgen ze scheve koppies van. Dus hup; draaien met dat koppie, proberen de andere kant aantrekkelijker te maken met kleurige knuffels… dat soort dingen.
Eenmaal wat ouder blijven we voorkeuren houden; we zijn links- of rechtshandig, slapen liever op de rug of buik dan op de zij, zitten het liefst met het gezicht richting de deuropening, we houden meer van zoet dan zout, … je snapt vast wat ik bedoel. Bewust én onbewust hebben we voorkeursgedragingen.
In de opvoeding komt voorkeursgedrag op verschillende momenten aan de orde. Neem nou bijvoorbeeld de speelafspraakjes van je kinderen…. Na zes weken rust is het schooljaar weer gestart. Naast alle ’tassen vullen, broodbakken, lekkende bekers, gym en swimm ellende’ is ook weer tijd voor de speelafspraakjes.
Ik wil de sociale contacten/vaardigheden van mijn meiden zeker stimuleren, maar….. ik heb wel mijn voorkeuren. Met veel kinderen gaat het spelen gewoon goed. Natuurlijk wordt er weleens een beetje gemopperd, geruziet of vervelen ze zich. Ook dat hoort erbij.
Er zijn echter ook afspraakjes met kinderen waarbij ik na 10 minuten al op de klok kijk in de hoop dat het al bijna half 5 of 5 uur is. Sterker nog; ik heb al eens meegemaakt dat mijn dochter zélf vroeg wanneer de speeldate werd opgehaald!! Of van die afspraakjes waarbij het gastkind meer met mij wil spelen/praten dan met mijn dochter. Of afspraakjes waarbij er alléén maar ge-ruziet/gediscussieerd wordt. En afspraakjes waarbij het gastkind tig keer vraagt om snoep of zelfs zélf de lades/kastjes maar opentrekt en vraagt of daar het snoep ligt.
Gastkinderen die alleen maar vragen stellen over alles in ons huis en hoe en wat en waarom…… Gastkinderen die niks leuk vinden, wat we ook bedenken…… Gastkinderen die het huis bijna afbreken en hun eigen plan trekken en zich van niks en niemand iets aantrekken.
Wat doe je dan als ouder? Dan ga je de speelafspraakjes toch een beetje manipuleren. Zie je je kind met dat ‘draakje’ aan komen lopen? Die grijze massa draait op volle toeren om met een legitieme reden aan te geven dat spelen bij ons thuis nu echt even niet kan. We moeten nog naar de winkel, nog werken, voetbaltraining, afspraak orthodontist….. In sommige gevallen gaat dochter dan met haar speeldate mee naar huis om daar te spelen. En in andere gevallen ‘spreken we gewoon een andere keer iets af’. Die andere keer komt er dan vaak niet op heel korte termijn…..
Foei! Dat hoor je toch niet te doen als moeder! Ik hoor het je denken. Maar COME ON! Ik ben echt niet de enige die dit doet! Geef toe dat je niet altijd op dat ettertje of die prinses op de erwt zit te wachten om te komen spelen en jouw huis en middag ruïneren! Wees eerlijk dat ook jij smoezen hebt verzonnen om onder een speeldate uit te komen.
Tsja….kinderen, moeders; … het zijn net mensen, nietwaar?
Groeten,
Gaby
Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige. Geboren en getogen in Oldenzaal (Overijssel), gestudeerd in Groningen en nu woonachtig in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs.
Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier
Misschien vind je dit ook interessant
Keerpunt in je leven: Hoe ik mijn droombaan vond en hoe jij dat ook kunt
Als ik terugkijk op mijn leven tot nu toe, dan…
Van Nederland naar Kopenhagen: ben je al een beetje ingeburgerd?
In mijn vorige blog vertelde ik over ons vertrek en…
Dit bericht heeft 0 reacties