Die eindeloze stroom aan wasgoed, vloeren boenen, boodschappen halen, haren borstelen, kleren strijken, maaltijden koken, schoenen poetsen, bedden verschonen; het is dagelijkse of wekelijkse kost voor veel moeders. Of het gewaardeerd wordt wat je doet? Doe het maar eens een tijdje niet….
Vanzelfsprekend
In 2018 werken veel moeders ook buitenshuis. Ja, dat wat ze IN huis doen, mag ook werken heten. We krijgen er alleen geen geldelijke waardering voor. De persoonlijke waardering blijft vaak ook achterwege. Het is namelijk zo ontzettend vanzelfsprekend dat de was gedaan wordt, de borden schoon in de kast staan, er eten en drinken in huis is en je niet aan de vloeren vastplakt.
Van oudsher
Dat wij moeders vaak de verantwoordelijkheid nemen om de familie bv te runnen, ligt natuurlijk ook aan ons én aan het verleden. Wij vrouwen hebben ooit die rol aangenomen. En ja, kom er dan maar eens vanaf. In veel huishoudens echter zie je ook steeds meer mannen die taken op zich nemen. En dan heb ik het niet alleen over de vuilnis buiten zetten of bladblazen en grasmaaien. Er zijn ook zeker mannen die de was doen, schoonmaken, eten koken, etc. Waarom ook niet? Wij vrouwen hebben er geen extra opleiding voor gedaan om al die klussen erbij te doen. De praktijk en gewoon doen heeft het ons ook geleerd. Natuurlijk zie je daarin wel verschillen. Kijk maar eens rond in verschillende huizen.
Jouw vrouw/mijn vrouw
Of kijk voor de grap eens een paar keer naar ‘jouw vrouw/mijn vrouw’. Dan zie je dat er behoorlijk wat verschillende normen/waarden gelden voor het runnen van een huishouden en de taakverdelingen. Weet je: dat is allemaal goed. Wat wel opvalt is dat mensen er problemen mee hebben wanneer hun inzet/bijdrage niet gewaardeerd wordt.
Pijnpunt
Daar zit het pijnpunt: waardering. Of je nu man of vrouw bent, oké vooral vrouwen: je wilt graag gezien worden. Je wilt graag dat mensen je inzet/bijdrage waarderen. Niemand wil zich graag die vlieg op de muur voelen. Je bent er wel, maar ook weer niet. En zeker niet wanneer jij die vlieg bent die net uren hebt lopen koken, wassen, opruimen en meer om alles op tijd gedaan te krijgen. Dan wil je waardering. Dan wil je gezien worden, dan wil je een bedankje. Je wilt geen sneer van de vliegenmepper in de vorm van kritiek of een vraag waarom dat of dit nog niet gedaan is. Je wilt dat mensen zien wat je wel hebt gedaan.
Zie mij(n bijdrage)
Deze waardering geldt niet alleen thuis en in je rol als moeder/huisvrouw. Dit geldt voor alle rollen die je vervult; werknemer, buurvrouw, vriendin, vrijwilliger, behulpzame voorbijganger, klant…… Dit klinkt eenvoudiger dan het is. We vinden namelijk veel dingen vanzelfsprekend. We vinden het normaal dat die werknemer ons vriendelijk helpt, dat de buurvrouw op de kinderen past, dat je vriendin een luisterend oor biedt, dat je partner de maaltijd kookt, dat je kinderen het speelgoed opruimen (oké, wie dat voor elkaar krijgt zonder gezeur/gemopper; please tell me your secret!!!)….
Show me en tell me
Uitspreken dat je iemand (of dat wat iemand heeft gedaan) waardeert, mag best vaker. Het voelt namelijk voor beide partijen ontzettend goed! Wees blij met de inzet van je collega’s, de steun van vrienden, de hulp van je familie, de bijdrage van vrijwilligers; vertel ze dat je hun bijdrage waardeert, er blij mee bent. Het stimuleert hen en het geeft jou een goed gevoel; win-win situatie. Bovendien; het kost je niets. Gewoon oprechte waardering. Een paar welgemeende woorden, een blik, een kaartje, een cadeautje of desnoods een post-it of mailtje; dát je van je laat horen wordt echt gewaardeerd!
Groet,
Gaby
Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige. Geboren en getogen in Oldenzaal (Overijssel), gestudeerd in Groningen en nu woonachtig in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs.
Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier
Dit bericht heeft 0 reacties