WWvhO

Maandag 2 oktober reed ik een andere route, parkeerde ik mijn auto in een andere stad en liep ik een groot en anders uitziend gebouw binnen. Een school om precies te zijn. Om nog preciezer te zijn een VO school (voortgezet onderwijs). Ik stapte die dag de Wondere Wereld van het Onderwijs in. Niet als leerling, ook niet als docent, maar als OOP-er….

SmetteloosHet kantoor gevuld met flexplekken bood ook ruimte aan mij. Een smetteloos groot bureau stond voor me klaar. Echt smetteloos. Geen pc of laptop te bekennen 🙂  . Het kantoor was wél gevuld met leuke, nieuwe collega’s, verse bloemen, leuke poefjes en twee ‘relaxstoelen’. Het snerpende geluid van de blokfluitlessen van mijn vorige werkomgeving maakt plaats voor de schoolbel iedere drie kwartier. Gevolgd door het geluid van schuivende stoelen en een massa lopende leerlingen. Ik heb de ‘fout’ al gemaakt om naar het toilet te gaan tijdens zo’n wisselmoment. Dat is niet de meest ideale timing kan ik je vertellen.

OOP-erAls OOP-er sta ik dus niet voor de klas. En dat is maar beter ook, voor iedereen. Ik behoor tot het Onderwijs Ondersteunend Personeel (OOP-er). Als communicatiedeskundige ondersteun ik dus het onderwijzend personeel en eigenlijk ook alle andere collega’s. Ik ondersteun hen bij de wijze, timing en stijl waarop ze met collega’s, (potentiële) ouders en leerlingen communiceren, welke kanalen het beste gebruikt kunnen worden, waar je op moet letten bij woordvoering en nog veel meer.

OP, TCC, EVS, HOT, WTFEen van mijn eerste indrukken in het voortgezet onderwijs; de grote hoeveelheid afkortingen. Er gaat geen dag voorbij zonder afkortingen. Ze vliegen je om de oren. Voor de gelouterde onderwijsman of -vrouw is dit volkomen logisch. Voor mij als nieuweling is het wel even schakelen. Zo staat SOM niet gewoon voor een optelsom van getallen, maar gaat het om een LVS (leerlingvolgsysteem). En is het de korte versie van SOMtoday. Niet alleen voor programma’s, vakken (Ec, En, Du, Lo, Wi) en functies gebruiken ze afkortingen; ook voor projecten, samenwerkingsverbanden… eigenlijk voor alles. Ja, ook voor de namen van medewerkers gebruiken ze afkortingen. Ik ben dus DRG (De Rebelse Gaby  ) 🙂

​

80-20Naast al die rondvliegende afkortingen, werd ik de eerste dagen doodgegooid met het 80-20 principe (Pareto principe). Blijkbaar ook een populaire term in het onderwijs. Ook viel me op dat de stijl van communiceren zich kenmerkt door zorgvuldigheid. Een bepaalde mate van voorzichtigheid en vaagheid. Boodschappen zo verpakken dat je tussen de regels door de juiste boodschap (denkt) te lezen. Maar het staat er niet concreet.  Daar moet ik wel aan wennen. Ik denk dan; als we nu eens zorgen dat 80% van de mensen 20% minder met afkortingen en minder ‘voorzichtig’ communiceert en gewoon zegt waar het om gaat, de wondere wereld van het onderwijs er al een stukje helderder uitziet. Niet alleen voor mij als ‘nieuwkomer’ maar voor iedereen. Het grappige is overigens dat in de divers persoonlijke gesprekken die ik voerde de mensen heel open, eerlijk, concreet en direct waren. Bijzondere tegenstelling.

Eerste indrukMijn eerste algemene indruk na twee weken ontdekkingstocht in de wondere wereld van het onderwijs? Het onderwijs is complex, veelzijdig, hiërarchisch, behoudend, divers, zit boordevol kennis, kunde en gedrevenheid. De sfeer is collegiaal en prettig. De leerlingen en kwaliteit van onderwijs staan bovenaan. Iedereen zet zich vol enthousiasme in om alles uit de leerlingen te halen. Dat er zaken in het onderwijs gaan veranderen, is een feit (leerlingenkrimp, technologie, maatwerk). Dat zorgt voor onzekerheid, nieuwsgierigheid en ook weerstand. Verandering vraagt om goede (interne en externe) communicatie. En, dat is waar ik een rol(letje) ga spelen.

Ik ga mijn ‘superGabykrachten’ aanspreken voor het invullen van mijn communicatiefunctie in de (nu nog) wondere wereld van het onderwijs. De start was in ieder geval een ‘vliegende start’ 🙂 .Groeten,Gaby