Ik heb een geheugen als een euhm…. zo’n ding met gaatjes…. Het lijkt wel alsof mijn geheugen na drie zwangerschappen is gehalveerd. Alsof de opslagcapaciteit met een paar gig naar beneden is bijgesteld.
Nu begrijp ik dat al die hormonen ervoor zorgen dat je tijdens de zwangerschap fysiek en mentaal klaargestoomd wordt voor de komst van die kleine. Je krijgt rare schoonmaakaanvallen, eetbuien en kunt emotioneel worden van de Merci reclame. Toch verwacht je dat je lichaam en geest een aantal maanden na de bevalling weer ‘back in shape’ zijn. Oké, alleen je geest dan. Dat lichaam blijkt toch een meerjarenproject.
Die mentale gesteldheid lijkt echter niet meer helemaal te herstellen naar de vorige staat. Die undo button werkt niet zeg maar. Na drie kinderen kan ik wel zeggen dat die harde schijf van mij op de een of andere manier minder opslaat dan voorheen. Ik kan nu dus naar de keuken lopen om bijvoorbeeld een schaar te pakken. Daar aankomen en echt niet meer weten wat ik wilde doen. Of daar aankomen en compleet iets anders gaan doen. Dan teruglopen en bedenken dat ik een schaar nodig heb.
Om te voorkomen dat ik (belangrijke) dingen vergeet, noteer ik ze dus. In mijn agenda, takenlijst of ik mail de mensen die het moeten weten. Ik voeg dan ook herinneringsmeldingen toe, zodat ik het écht niet vergeet. Maar ja, die druk ik ook weleens weg zonder dat ik de taak uitvoer. Drie maal raden wat er dan gebeurt: juist, ik vergeet het!
Laatst ging ik boodschappen halen. Dat doe ik altijd mét een lijstje. Meestal kom ik terug met meer dan wat op het lijstje staat, maar dat terzijde. De laatste tijd kom ik vaker terug zonder alles wat op het lijstje staat! Onlangs vergat ik dus een aantal belangrijke ingrediënten voor een gerecht. Ik dus weer terug om ze te halen. Zonder lijstje…. Kom ik thuis; ben ik alsnog wat vergeten!!!!!! Om te janken…..
En ach, een keer een boodschap vergeten is geen ramp. Maar wanneer ik ook zakelijke dingen vergeet (afspraken of beloftes om zaken tijdig aan te leveren) dan wordt het wel erg lastig. Althans, ik vind dat gewoon erg vervelend. Ik hou er niet van wanneer mensen afspraken niet nakomen. Ik doe het alleen niet bewust/met opzet. Ik merk wel dat ik met vijf mailboxen, drie opdrachtgevers en nu nog 3 vrijwilligersfuncties, misschien wel iets teveel ‘dingen’ op mijn harde schijf wil opslaan. Een crash ligt op de loer.
De oplossing? Misschien meer dingen op een externe harde schijf parkeren en me aanwennen daar meer naar te kijken en te plannen.
Wat ik niet vergeet? Dat ik een prachtig gezin heb en drie geweldige dochters! De toetsen, verjaardagen, schoolreisjes, uitjes, orthodontist afspraken, kinderfeestjes, gym, voetbal en meer; die vergeet ik niet. Wat dat betreft werkt die harde schijf heel goed; de echt belangrijke zaken houdt ie vast 🙂 .
Ik heb een geheugen als een euhm…. zo’n ding met gaatjes…. een VERGIET!
Groeten,
Gaby
Ik ben Gaby Drees (1978), moeder van drie geweldige meiden (2006 – 2008 – 2011), vriendin van de leukste kerel en communicatiedeskundige. Geboren en getogen in Oldenzaal (Overijssel), gestudeerd in Groningen en nu woonachtig in een bruisend dorp in Twente. Ik ben eigenwijs, hou van vernieuwing/verandering, maak niet alles af waar ik aan begin en deel graag mijn belevenissen via blogs.
Je kunt mij ook volgen op mijn eigen site: klik hier
Dit bericht heeft 0 reacties